Kumulacja korowodu

AAA!!!!!!!!!!!!!!!!!!
To tylko kolejny człowiek wypadł przez złudne okno życia, ze swojego poziomu w wieżowcu wszechświata.

Pierwsza
-Zatem łapiemy młodych ludzi, zamykamy ich razem w jednym baraku daleko od strefy bezołowiowej(oficjalnie). Wciskamy miedzy nich kaprala sadystę, szkolimy jak pieścić swoją broń, jak nią skutecznie zamykać oczy wrogu na amen, wysyłamy na poligony, rzucają granaty, miażdżą gąsienicami czołgów soczystą, zieloną trawę. A parę miesięcy później wysyłamy do Afganistanu, czy innego piekła które skroiliśmy tamtejszym tubylcom.
 To chyba dobrze że nasze rządy i korporacje znalazły wroga dziesiątki tysięcy kilometrów stąd, a nie w nas? Cieszmy się, to na ich łamanych piszczelach i gnijących jelitach posiadamy tu pokój i dobrobyt- zależy też kto go faktycznie posiada. Tak, to właśnie tak, to śmierć pięciolatka w wysokogórskiej wiosce sponsoruje w połowie koszty twojego ubrania, spania, jedzenia, internetu i wszystkiego na co składa się twój świat. A żeby było przyjemniej, to pomyśl o tym że zginął tylko dlatego, bo kontroler bezzałogowej śmierci pomylił śpiące owce jego rodziców z bombami- promienie słoneczne odbijały się od nich jak od bomb lotniczych.  
 Więc wysyłamy tych młodych, dwudziestoparoletnich zdrowych ludzi tam, by zabijali, sami ginęli, tracili całkowicie psychikę. By ich matki, żony i ojcowie nie mogli spać po nocach z obawy. A nie pozwalamy umieszczać na samolotach<< Pierdol się!>> bo to niemoralne. Choć z drugiej strony jest piękna bielizna na przydrożnych bilbordach.
 I rozsadza mnie hipokryzja, gdy targa się po sądach żołnierzy za ich oczywistą robotę, za to do czego od tysięcy lat byli wykorzystywani. Na wojnie zawsze giną ludzie. To ich, bardzo wysokich panów tego świata powinno umieścić się na ławie oskarżonych.
 Wypalił kolejnego papierosa, ale za nim skończył odpalił następnego. Siedzieli razem, zwisając nogami z  okna piątego piętra starej kamienic w stronę podwórza. Na tej wysokości dostrzegli jak czarny, tłusty kocur dobiera się pośród zielonych gałęzi dębu do ptasiego gniazda z pisklętami. Był jednak zbyt ciężki dla chudych gałązek.
- A jednak istnieje losowa sprawiedliwość. 

Druga
-Tak potrzebuje kogoś, jej, tej drugiej, przy mnie. Bym mógł ją pokochać, i rozszarpać ją na kawałki w przypływie miłosnego uniesienia. Objąć ją mocno w ramiona, czesać jej włosy moimi dłońmi, wąchać jej skórę. Rozerwać, a potem poskładać, przypatrując się każdej jej z osobna...
-Panienka może? Albo kobieta która sprawi że poczujesz się jak prawdziwy mężczyzna?
-Nie, nie, odczep się pan, idź szukaj innych naiwnych.

Trzecia
-Więc cóż to ta moralność? Podział na dobro i zło...
-Zamknij się Jack! Znowu wyjeżdżasz z tym swoimi nihilistycznymi dywagacjami?! Stul mordę, bo nie ręczę za siebie!
-O co ci chodzi? Spokojnie. Ja tylko zadaję pytania. Podział ten zapewne wypływa z różnicy na zyski i straty, władze i jej brak. Tak więc, śmierć człowiek uważa się za zło, a jego narodziny za dobro. Widać tu oczywistą stratę dla panów, bo stracili niewolnika, a tu, przyszły zysk który można zwielokrotnić odpowiednio stymulując nasionko. Jeszcze bardziej widoczny jest brak obiektywnej moralności w przypadku zdobycia władzy- gdy zdobędą ją jedni będą się cieszyć, a drudzy złorzeczyć tym pierwszym. Każda ze stron ma racje i jej nie ma, patrząc z perspektywy ogólnej.
-O proszę cię... przestań... wygadywać te rzeczy... mam tego dosyć.
- Ja jeszcze nie skończyłem, a co z winą i poczuciem krzywdy...
Jacenty podniósł kij bejsbolowy i zaczął nim okładać po głowie Jack'a, jak to czyni kamieniarz waląc młotem to z jednej to z drugiej strony w swój materiał. Na białej ścianie pojawiła się pierwsza czerwona płaskorzeźba struga, wąska i gęsta u dołu a rozwiewająca się wraz z wysokością, niczym przerzedzony ogon pawia- lecz bez oczek. Chwilę po tym dołączały do niej kolejne bukiety, tworząc już razem metrowy na długość ramienia wachlarz, przez który przebijała tu i ówdzie jeszcze biel ściany. Jack przez cały ten czas jak i później miał na twarzy grymas zwycięzcy.  

Czwarta
-No i co? Myślisz ze masz rację?
-Uważaj bo to może być wariat! Trzeba zadzwonić do Lublińca.
-Siostro!
-Dobrze ci tak hipokryto, że masz świadomość. Łatwiej będzie cię zniszczyć! Rozumiesz to kim jesteś?!
-Mów wiele do siebie, i to na głos! Potraktują cię jak trędowatego, bo na to zasługujesz. Wytłumacz mi, jak można być takim obłudnikiem, oszukiwać samego siebie? Modlić się o coś i jednocześnie nie wykorzystać tego?
-Podać pacjentowi środki przeciwbólowe i nasenne. I natychmiast przywiązać go pasami!
-To trzeba być po prostu głupcem, nie ma innej rady. Skończ waść, wstydu sobie oszczędź.
- I ma tą czelność uważać siebie za pięknego. Ścierwo w zdobnym papierku!
-Ja nic nie wiem. Odejdźcie ode mnie. Zostawcie mnie samego...
-Proszę mnie zawiadomić gdyby atak się powtórzył. Chyba będzie musiał mieć pranie mózgu. Szkoda mi go, ale cóż. To już wrak, nie człowiek.

Epilog

Stoją nad przepaścią klifu. Granatowoszara powłoka wisi nad nimi, sprawiając wrażenie że opiera się tylko na krańcach horyzontu- zdaje się nie istnieć granica ze wzburzonym morzem. Gdzieniegdzie pojawiają się białe wyryw, które ściągają ku sobie kawałki nieba wtłaczając je gdzieś wyżej. Trawa przybrała odcień plugawej zieleni, za pewne na skutek dość długiej rozłąki ze słońcem. Zbocza brzegu pionowe, białe i poszarpane językami fal, stoją dumnie dominując białe bałwany, które roztrzaskują się u ich stóp. Trzymają się za ręce, on i ona, razem. Wtuleni w siebie, poza światem. Ten uścisk minie, oni znikną, klif powoli podmywany runie, woda kiedyś stąd zniknie i powstanie nowy ląd. Niebo będzie tylko trwać do samego końca- pewnie strute wyziewami. Ich myśli, uczucia i żar ulecą prędko. Słowa, a cóż tu o nich mówić. To co zdążyli po sobie spisać i stworzyć przetrwa, jeśli inni wyciągną te sprawy z granitowego grobowca zapomnienia i śmierci.
A świat dalej trwa w twórczym i destrukcyjnym porządku.